Wielki Czwartek - Święto Kapłanów

Kategoria: Wiara
Dzisiaj tj. 17.04.2014 r. przypada Wielki Czwartek. Jest to święto chrześcijańskie w Wielkim Tygodniu, a dokładnie trzy dni przed Niedzielą Wielkanocną. Wieczorem rozpoczyna się Święte Triduum Paschalne. We wszystkich diecezjach w Polsce rano odprawiane są szczególne Msze Święte, ponieważ uczestniczą w nich kapłani, ministranci i cała służba liturgiczna. Jest to czas, w którym odnawiane są przyrzeczenia kapłańskie oraz ministranckie.

W Katedrze w Rzeszowie uczestniczyli dzisiaj księża i wierni świeccy, którzy udzielają się, jako lektorzy, ministranci i wszyscy wierni, którym na sercu jest wiara w Boga. Mszę Świętą celebrował bp Jan Wątroba - Biskup Diecezji Rzeszowskiej. Triduum Paschalne to najważniejsze trzy dni w roku. Wspominamy mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Kapłaństwo to powołanie, a zarazem sakrament. Wspólna modlitwa podczas dzisiejszej Mszy Świętej ma za zadanie umacniać kapłanów w wytrwałości i posłuszeństwie Bogu i ludziom. Podczas tej uroczystej liturgii święcone są też oleje używane przy udzielaniu różnych sakramentów świętych (olej katechumenatu, chorych i Krzyżma Świętego).

Obserwacja kościoła wypełnionego kapłanami i ministrantami robi wrażenie, bo nie codzienny to widok, kiedy podczas mszy jest tylu księży. Skojarzenie, jakże oczywiste, kiedy uroczystości tej czwartkowej mszy symbolizują gromadzenie się uczniów Jezusa na Ostatniej Wieczerzy. To spotkanie na wspólnej Mszy Świętej odbywa się tylko w kościołach katedralnych. Nie ma w tym dniu w parafiach dwóch mszy. Pod koniec dnia wieczorem odprawiana jest jedna główna Msza Święta w parafiach tzw. Wieczerza Pańska. Podczas śpiewu "Chwała na wysokości Bogu" biją wszystkie dzwony, a potem milkną, by ponownie zabrzmieć dopiero podczas Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę.

Biskup Rzeszowski Jan Wątroba wspominał moment, kiedy obecni i on sam stawali się kapłanami. Zachęcał kapłanów do spojrzenia na wzór, jakim jest Chrystus. Każdy kapłan powiedział kiedyś Chrystusowi "TAK". Podkreślał ważność tego powołania. Wyraził słowa wdzięczności za dotychczasową posługę i dodawał otuchy do dalszego wypełniania obiecanej Chrystusowi przysięgi kapłańskiej. Kapłani są wysłannikami Boga na ziemi. To Bóg nas posłał, abyśmy głosili dobrą nowinę - mówił w homilii bp Jan Wątroba.

RRz

"Przeżywany czas Wielkiego Postu z każdym dniem przybliża nas do świętowania Wielkiego Czwartku, w którym wspominamy ustanowienie Sakramentu Eucharystii i Kapłaństwa. W tym dniu dziękujemy Bogu za dar powołania i pokornie odnawiamy nasze kapłańskie przyrzeczenia, powierzając się Bożemu Miłosierdziu.

Tegoroczny Wielki Czwartek przeżywamy, oczekując na kanonizację bł. Jana Pawła II. Spoglądamy na Jego kapłańskie życie i służbę. Prosimy o Jego wstawiennictwo. Wsłuchujemy się także w słowa, w których wzywał nas kapłanów do świętości życia. Sam był jej wyjątkowym wzorem. W ostatnim Liście do kapłanów w 2005 r. Jan Paweł II napisał: „Z naszego odniesienia do Eucharystii wynika bardzo wymagający charakter «sakralny» naszego życia. Świętość powinna być widoczna w całym stylu bycia, ale przede wszystkim w sposobie celebrowania. Uczmy się tego w szkole świętych... Wielu z nich dało niezwykłe świadectwo szczególnej pobożności eucharystycznej, wielu poświęcało długie godziny na adorację eucharystyczną. Pozostawać przed Jezusem w Eucharystii, niejako wypełniać tą Obecnością nasze «osamotnienia», oznacza wnosić do naszej konsekracji ciepło płynące z zażyłości z Chrystusem, z której rodzi się radość i wynika sens naszego życia (por. List do kapłanów 13.03.2005)".

Spowiedź - najlepsza rozmowa

Kategoria: Wiara
Co jest ważne w naszym życiu - zastanawia się każdy z nas. Najważniejszą rzeczą jest to, aby być coraz lepszym. Jak tego dokonać, jak być lepszym skoro życie jest takie ciężkie. Nie prawda - życie jest piękne tylko trzeba to dostrzec. Żeby dostrzec, że życie jest piękne trzeba przyznać się do tego, że my sami jesteśmy źli i grzeszni. Najlepszym sposobem na lepsze życie jest zrobienie tego pierwszego kroku, jakim jest spowiedź święta.

Jan Paweł II - papież wszech czasów, a niedługo Święty powiedział 6 czerwca 1979 roku w Częstochowie te słowa:
"Wy sami nie wiecie, jacy jesteście piękni wówczas, kiedy znajdujecie się w zasięgu słowa Bożego i Eucharystii. Sami nie wiecie, jacy jesteście piękni, kiedy obcujecie z bliska z Chrystusem".
Słowa te dają obraz prawdziwości spowiedzi świętej, bo tylko po spowiedzi obcujemy z Chrystusem. Jest to troska o to, aby zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu pójść i zrzucić z siebie ciężar grzechów. Okres Wielkanocy to szczególny czas na zadumę i poprawę swojej duchowości, a co za tym idzie samopoczucia i łaski, która daje nam siłę do działania. Ten rok i ten czas Świąt Wielkiej Nocy łączy się również z kanonizacją naszego papieża Rodaka. To właśnie będzie miało szczególne znaczenie, jeśli ludzie czystego serca i w postanowieniu poprawy przyjmą Komunię Św. w czasie, gdy Jan Paweł II zostanie ogłoszony Świętym.

Co jest najważniejsze w spowiedzi? Kiedy spowiedź jest ważna?
Szczerość, pokora i przyznanie się do tego, że oto ja jestem grzesznikiem i chcę się przyznać do złych zachować, które są moją słabością. To ja stając przed obliczem Chrystusa mówię o tych wszystkich grzechach. Pokornie przyjmuję pokutę, którą odmówię, a być może będzie to inny rodzaj pokuty, niż modlitwa. Ważność spowiedzi jest wtedy, kiedy wypowiemy wszystkie grzechy i przede wszystkim wyzbędziemy się przywiązania do grzechu. Nie jest to łatwe, bo grzechy popełniamy i to w znacznym stopniu te same. Chwila skupienia i chwila spojrzenia w "Oczy" Chrystusa jest tą chwilą, która uzdrawia, umacnia i daje siłę do walki ze słabościami, które mają wpływ na nasze złe postępowanie. To od nas zależy sens spowiedzi i ważność tego można powiedzieć przywileju. Czy nie jest pięknym to, że jesteśmy czyści po spowiedzi?

Rachunek sumienia, pojednanie, a na końcu rozgrzeszenie i pokuta. Dzisiaj ludzie zbytnio to spłaszczyli. Idziemy do spowiedzi to patrzymy gdzie szybciej, gdzie jest mniejsza kolejka i spowiedź świętą traktujemy, jak formalność przedświąteczną, a na dodatek tylko raz w roku. Tak się nie staniemy lepsi. W ten sposób nie dokonamy w sobie prawdziwego oczyszczenia. Spowiedź to rozmowa z Bogiem, to nie żart i to nie powinien być wstyd. Wstydem może być fakt, że jesteśmy grzeszni, ale nie możemy się wstydzić o tym mówić - zwłaszcza przed Bogiem. To nam się wydaje, że ukryjemy coś, że nie przyznamy się do grzechu. W głębi naszego serca i tak wiemy, jakimi jesteśmy i Bóg wie jakimi jesteśmy, ale to o to chodzi, żeby się pokłonić, przyznać, wzbudzić żal, postanowić się zmienić, przebaczyć bliźniemu, ... (Pomyśl)

RRz
fot. M.Jemioła

Wirtualne Centrum Modlitwy

Kategoria: Wiara
Modlitwa w życiu chrześcijanina to podstawowa rozmowa z Bogiem. Rozmowa ta może opierać się na tym, że wyżalamy się, że wylewamy swoje smutki i jest nam lżej na sercu. Zawsze po spowiedzi chce nam się żyć, jesteśmy tacy szczęśliwi. Rozmowa modlitewna i chęć zwierzenia się z naszych problemów to rzecz naturalna. Niektórzy chodzą do psychologa. Prawdziwy chrześcijanin, jednak wie, że najlepszym psychologiem jest Bóg.

Portal Modlitwa.Pomia.pl jest takim miejscem, gdzie można wpisać swoją modlitwę i podzielić się z innymi internutami tym, co leży nam na sercu. Dlaczego taka forma? Otóż człowiek oprócz tego że modli się bezpośrednio do Boga, do Świętych lub do Matki Bożej potrzebuje również podzielić się swoją modlitwą z drugim człowiekiem. Może to być modlitwa dziękczynna lub prośba o zdrowie, o szczęście lub o przebaczenie. Takim miejscem dla anonimowych internautów jest portal Modlitwa.Pomia.pl.

Pozostawmy tam swoją prośbę, albo wpiszmy afirmację, która być może komuś może też dać do myślenia, a przede wszystkim nas umocni i będziemy mogli wracać do niej, co jakiś czas. W komentarzach można wpisać pocieszenie dla kogoś, a przez to osoba, która ma problem poczuje się lepiej, jak zobaczy, że ktoś się z nią integruje. To taki człowieczy sposób na wzajemną aprobatę, na wzajemną pomoc i zrozumienie.

Zachęcam wszystkich, którzy mają dylematy życiowe, aby o tym mówili. To nic nie kosztuje, a może wydać owoce.

RRz

Gorzkie żale przybywajcie...

Kategoria: Wiara

Gorzkie żale przybywajcie - Serca nasze przenikajcie. Rozpłyńcie się, me źrenice, - Toczcie smutnych łez krynice…tymi słowami rozpoczyna się nabożeństwo pasyjne, które jest odprawiane we wszystkie niedziele Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek. Nabożeństwo to zwykle połączone jest z wystawieniem w mon­strancji Najświętszego Sakramentu.

Gorzkie Żale powstały w Polsce. Jego początki łączą się ściśle z z Bractwem św. Rocha działającym w XVII w. przy koś­ciele Świętego Krzyża w Warszawie. Parafią tą wówczas kierowali Księża Misjonarze (ze Zgromadzenia św. Wincentego a Paulo). W tym Kościele w I niedzielę Wielkiego Postu po raz pierwszy odśpiewano Gorzkie Żale. Nabożeństwo pasyjne zostało przygotowane przez Bractwo św. Ro­cha. Bezpośrednim wzorem było łacińskie nabożeństwo pasyjne pt. „Fasciculus myrrhae”, czyli Snopek mirry, które było wydane w 1687 roku. Łaciński tekst tego nabożeństwa był jednak dla wiernych zbyt skomplikowany więc w 1707 roku został uproszczony i zaczęto go wykonywać w języku polskim. Pierwszy wydrukowany tekst nabożeństw nosił tytuł Snopek Mirry z Ogroda Gethsemańskiego albo Żałosne Gorzkiej Męki Syna Bożego. Powstanie tego nabożeństwa poprzedzały średniowieczne misteria pasyjne z udziałem biczowników czy też dramaty liturgiczne, zbudowane w formie rozmowy dialogowej.

Nabożeństwo pasyjne rozpoczyna się pieśnią Gorzkie Żale, przybywajcie. Całe nabożeństwo podzielone jest na trzy części. Każda z trzech części nabożeństwa zawiera trzy śpie­wy o stałej strukturze tekstowej i melo­dyjnej: Hymn, następnie Lament duszy nad cierpiącym Jezusem oraz Rozmo­wę duszy z Matki Bolesny. Śpiewy poprzedza odczytanie tzw. In­tencji, czyli streszczenie i zapowiedź kolejnego etapu Męki Chrystusa Pana.

Fot. http://www.sxc.hu

Tekst: Ewelina Bal, absolwentka teologii oraz Studiów Komunikowania Społecznego i Dziennikarstwa KUL, doktorantka KUL.